آفتاب مهر
ذکر الله با هزار رایحه خوش بو داستان ما همان داستان مجنون عامری است که از لیلی تنها نام او را در اختیار داشت، این بود که نامش را بر خاک نوشته و با همان نام دلخوش و شاد بود. گفت مشق نام لیلی میکنم خاطر خود را تسلی میکنم چون میسر نیست من را کام او عشق بازی میکنم با نام او ما هم از خدا تنها مشتی نام بلدیم و با همان نامها زندگی کرده و سرخوشیم. نام خدا مثل نام گل است وقتی میگویی گل، تمام گلها همچون: رز، سرخ، نسترن، یاس، نرگس، شببو و.... را شامل میشود، ولی وقتی میگویی نسترن دیگر شامل یاس نخواهد شد. نام الله مثل نام گل است همینکه میگویی الله، یعنی غفّار (کسی که میآمرزد)، ستّار (کسی که می پوشاند)، مومن (کسی که ایمنی میبخشد) و... ولی هنگامی که میگویی ستار دیگر معنای مومن را نمیدهد. بسمالله یعنی به نام همان کسی که غفّار وستّار وکریم و مومن و سلام و... است. از اینرو میتوان گفت: واژه الله تنها واژهای است که به هیچ زبانی نمیتوان ترجمه کرد، زیرا این واژه اشاره به هزار نام الهی دارد. چه زیباست گفتن 100 بار ذکر یا الله در سجده های بعد از نماز خصوصا در نماز شب این مطلب و حکایت شیرین را از لابلای یکی از سخنرانی های استاد شمشیری براتون انتخاب کردم حتما بخونید. حکایت را استاد اینگونه آغاز میکنه که روزی با اتوبوس از یک جاده کوهستانی پرپیچ و خم بالا میرفتیم، ماشین به سختی حرکت میکرد و هر لحظه امکان داشت با تمام سرنشینان به اعماق دره سقوط کنیم در آن هنگام که رنگ از رخسار مسافران پریده بود و همه دچار دلهره و اضطراب بودیم و ظاهری ساکت و درونی پر تشویش داشتیم، ناگهان مسافری با ایمان از بین همه با صدای بلند فریاد زد: صلوات بر محمد و آل محمد. همگی به پیروی از او با صدای بلند صلوات فرستادیم و خدا را یاد کردیم و هر کسی نذری میکرد تا اینکه ماشین، آن جاده هولناک را پشت سر گذاشت و با سلامتی، آن مسافت را طی نمودیم و بر جاده اصلی که هموار و مسطح بود، رسیدیم، طولی نکشید که اتوبوس ساکت و خموش چند لحظه پیش، از سر و صدا و هیاهو و خنده مسافران پر شد. چقدر زود سختی و مشکلات را فراموش کردیم و از همه مهمتر آن نذر آرامشدهنده را هم از یاد بردیم که یک دفعه همان مسافر باایمان و آگاه، آیهای تلاوت نمود که اشک از دیدگانش جاری شد. سپس افزود: همیشه به یاد خدا باشید و در شادیها خدا را از یاد نبرید که همیشه در سختی و خوشی یار و یاور شماست. از آن مرد خواستیم که دوباره آن آیه مبارکه را تلاوت نماید: واذا مس الانسان الضر؛ (و چون برای انسان گرفتاری پیش آید) دعانا لجنبه اوقاعدا اوقائما؛ (چه بر پهلو خفته باشد و چه نشسته و یا ایستاده خدا را از صمیم قلب میخواند) فلما کشفنا عنه ضره؛ (و چون خداوند مهربان آن گرفتاری را از او دور سازد) مرکان لم یدعنا الی ضرمسه؛ (چنان میگذرد که گویی ما را برای رفع آن گرفتاری که به او رسیده بود، هرگز نخوانده است.)س.یونس.آیه 12
Design By : Pichak |