تا حالا در خلوت خودتون به این فکر کردین که یاد خدا برای چی خوبه؟؟؟

این پاسخ را استاد شمشیری در جواب یکی از دانشجوهاکه در سخنرانی ایشان

سوالی مبنی بر  اینکه: چرا در هر حالی باید بیاد خدا باشیم

نمیشود فقط زمان عبادت هامون بیاد خدا باشیم؟

به این دانشجو گفتند:

در قرآن کریم می خوانیم:

الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ تَطْمَئنِ‏ُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ اللَّهِ  أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئنِ‏ُّ الْقُلُوب

آنها کسانى هستند که ایمان آورده‏اند، و دلهایشان به یاد خدا مطمئن (و آرام) است آگاه باشید،

 تنها با یاد خدا دلها آرامش مى‏یابد! (رعد/28)

یاد خدا تنها به ذکر زبانى نیست، اگر چه یکى از مصادیق روشن یاد خداست.

 زیرا آنچه مهم است یاد خدا بودن در تمام حالات خصوصاً در وقت گناه است.

یاد خداوند برکات بسیار دارد، از جمله:

الف: یاد نعمت‏هاى او، عامل شکر اوست.

ب: یاد قدرت او، سبب توکّل بر اوست.

ج: یاد الطاف او، مایه محبّت اوست.

د: یاد قهر و خشم او، عامل خوف از اوست.

ه: یاد عظمت و بزرگى او، سبب خشیت در مقابل اوست.

و: یاد علم او به پنهان و آشکار، مایه حیا و پاکدامنى ماست.

ز: یاد عفو و کرم او، مایه امید و توبه است.

ح: یاد عدل او، عامل تقوا و پرهیزکارى است.

 بواسطه ذکر و یادى که‏خدا از شما مى‏کند، دلهایتان آرام مى‏گیرد.

 یعنى اگر بدانیم خداوند ما را یاد مى‏کند و ما در محضر او هستیم،دلهایمان آرامش مى‏یابد

کسى که مى‏داند خداوند نیکوکاران را دوست دارد،به کار نیکش دلگرم مى‏شود.

نوشته شده در یکشنبه 91/11/8ساعت 3:6 صبح توسط تولد نظرات ( ) |